Wszystko co mamy kupione

Niedługo będzie zjedzone

Za za myśli i słowa dziękuję

Chęć czasem wiosną słabuje

Lenistwo lepkie jak kisiel

Już nie dam rady dzisiej

Nie bardzo wiem jak zacząć

Jakie pegazy zaprząc

Jakie muzy zwabić

Nie wiem jaki rytm nabić

Naprzeciw rzeczy stając:

Więc podmiot liryczny to zając

rzeżucha, żytko i koćki

kotki, bazie, a nawet boćki

Prosiak z jabłkiem wciśniętym

żur, chrzan, grzybki i ćwikła

i polędwica wcale już zwykła

Jest jogurtowy mazurek

i pachnie świeży ogórek

Tło daje zielona sałata

święconkę koszyk oplata

Szynka kość dzierży jak sztandar

Majonez i kozacka musztarda

A na terenie kraju

Sałatek z sześćset rodzajów

Co gospodyni - to przepis

To milion, a może i lepiej

Jurne jak sołtys mięsiwa

wędzona świnia nieżywa

Masz co niemiara bigosów

I narąbanych osób

A takim to nic się nie stanie

Przec wszyscy to chrześcijanie

Cebry, stągwie i wiadra

i dla suchości pogarda

To żarcie ciągle nas straszy

A może tak talerz kaszy

Ziemniak i śledzia dzwonko

Starczy wiosenne słonko

A jak gospodyni niesłaba

Niechże pojawi się niewielka baba

To przecież - myślę - wystarczy,

święta dla ludzi co dzień

Są zwykłe jak przechodzień

Toczysz wzrokiem nażartym

Uparty tenor reklamy

Nieszczery i wyuzdany

Nawet jak nie masz to myślą już zjadłeś

Nie zjadłeś - to podpadłeś

Postu reklama nie kupi

To pomysł bardzo głupi

A wielkanocnej zadumy

Cywilizacja nie lubi

Jakieś proste jedzenia

Są nie do pomyślenia

Zbieram się i zbieram

Jakoś te myśli ubieram

Obrus biały jak zawsze

Ni śladu po karafce

Jeszcze raz przy stole razem

Jak ważne to się okaże

Wyraźnie i wspólne

I takie szczególne

Najważniejsze będą te słowa

Co nikt ich nie drukował

I nie pomyślał wtedy

A przy okazji biedy

Pojawi się ten promyk

Co nadzieję zaprosi do domu

Wszystko co mamy kupione

Niedługo będzie zjedzone

Potrzebna ciszy chwila

żeby nas zdziwiła

Przy Śląskiej 11 - 13 kwietnia 2009