Wiosenna wizyta czyli Wilhelm i Anzelm po 20 marca 

Wiedziony wiosenną kukułką, ptaka nie ma, ale dźwięk sie w głowie kołacze natrętnie, owoż, wiedziony zazulą ową, przypuszczenie niezgorsze wywiodłem, iż pora wizytę, po roku prawie nieobecnosci, Obu złożyć wypada. Otóż i efekt skrytego śledziwa przedstawiam.

Cynober

Najiwynym porośnięta włosiem

Nieskładna i nieładna

Wilhem sparzony nią nagle 

Anzelma nękała óśm wiosen 

Gneis i łupki

Tykot, ptak-dudnik, sen zwijał Wilhelma jak żyłkę 

Sytuacja Anzelma przerosła na chwilkę

Tykot wystarczy usunąć

I Wilhelm zrobił, co umiał. 

 W poszukiwaniu straconego skrzeku

żab ciekaw niebożę

Anzelm niepomny na wojenną pożogę

Na brzeg  wylazł, łysogórki z prawej strony mając

I Wilhelma wiódł do tego zaspanego

żab zgoła nieciekawego

A na drugim brzegu siedział Niemiec

Wtedy bardzo wrogie plemię 

W pobliżu smacznego jeżowca

Skręcona wokół słupa rzeźba

Dusiła formę prostą i włoską,

Nikt obu wędrowcom wyłożyć nie zdołał

Dlaczego trzeba było zdjąć szkaradę 

śląska, 21 marca 2008, 6.30