[…] idiotyczna sprzeczka z telekomunikacją, która w przyjemnej porannej rozmowie zgodziła się przekazać bez komplikacji numer Jacobsów, a później odcięła nam połaczenie, a telefonistka z następnej zmiany upierała się głupio, że nie było porannej rozmowy, musieliśmy więc znowu iść kawał pieszo do ich biura, gdzie czekała kolejna cyniczna pani o wrażliwości automatu do kawy.

 Sylwia Plath „Dzienniki 1950 – 1962”, 2 września 1958 rok